Benzersiz bir ülkeyiz. İyi anlamda da benzersiz olduğumuz yerler var ama bu kez bu benzersizliğimizi pek de olumlu bir vurgu için işaret edemiyoruz. İstanbul’da bomba patlatılıyor. 6 insanımız hayatını kaybediyor, onlarca yaralı var.
Benzersiz bir şekilde anında herkes bölünüyor. O batasıca siyaset insanları o kadar insanlığından uzaklaştırmış, sadece taraftar yapmış ki…

Ölüm sabitken, terör sabitken, acı sabitken, gidenin insanlarımızın hayatı olduğu sabitken bunca sabite rağmen bile ortak bir paydada buluşulamıyor. İnsanlığını taraftarlığına kurban vermiş birileri neredeyse bombacıyı değil Ekrem İmamoğlu’nun saksılarını dolayısıyla İmamoğlu’nu suçluyor. Yine insanlığını siyasi taraftarlığına kurban vermiş diğer cephe de “400’ü verin bu iş çözülsün” mantığı üzerinden işi hükümete ihale ediyor. Bu topyekûn vicdansızlık, bu insanlığın siyasete topyekûn kurban edilme hali devletluları daha büyük bir yanlışa itiyor ve 2023’e bir kala koca ülkenin internetinin fişini çekiyor. Fişi çekenler, fişini çektikleri kanallara arka kapıdan bağlanıp bilgilendirmeler yapıyor. Merak edenler de aynı arka kapıyı kullanıp fişi çekenlerin kimse orada bir şey görmesin diye fişini çektikleri araçtan görebildiklerini görüyor. Böylesi bir sürreal düzlem, böylesi bir absürt gerçeklik.

Neyi neresinden tutacaksınız?

Hangi yanlışı düzeltmeyle başlayacaksınız?

İnsanlığın yitimi doğal olarak zincirleme olarak aklı, ortalama tutarlılığı, ortalama vicdanı, ortalama asgari müşterekler etrafında birlik olma halini de ortadan kaldırıyor. Dedik ya, benzersiz bir ülkeyiz. Maalesef. Bu sefer maalesef. Siyaset buysa, ki maalesef buralarda bu… Bizi, bu kadim toprakları benzersiz kılan siyasetiniz batsın.