Eğitim, yalnızca okul sıralarında başlayan bir süreç değildir. Kalemi ilk kez eline almadan çok önce, çocuk çevresinden öğrenmeye başlar. İlk öğretmen, annedir. İlk okul, evin kendisidir. Ve ne yazık ki, bugün eğitimde yaşadığımız birçok sorunun kökeninde ailede başlayan eğitimin eksikliği yatmaktadır.

Okullara her geçen yıl daha çok yük yükleniyor. Öğretmenlerden mucize bekleniyor. Saygıyı, sevgiyi, ahlâkı, disiplini ve akademik başarıyı aynı anda sağlamaları isteniyor. Oysa bir çocuk, lütfen, teşekkür ederim, özür dilerim demeyi önce evde öğrenmeli. Öğretmene saygı, arkadaşına empati, topluma sorumluluk ailede kazandırılmalı.

Geldiğimiz noktada ise ne görüyoruz? Okulda kurallara uymayan, öğretmeni tehdit eden, arkadaşına şiddet uygulayan öğrenciler. Aileler, sorumluluğu öğretmene yüklüyor, ama kendi rollerini sorgulamıyor. Çocuk, her istediğini elde edebileceğini öğrenerek büyürken, sınır tanımamayı özgürlük sanıyor.

Eğitim sisteminin sorunları çok yönlü ,müfredat baskısı, sınav odaklılık, öğretmen atamaları, okul donanımı. Ama sistem ne kadar değişirse değişsin, değer eğitimi ailede verilmediği sürece kalıcı çözüm olmaz.

Eğitimde iyileşme istiyorsak, önce evlerdeki dilimizi, tutumumuzu, davranışlarımızı değiştirmeliyiz. Çünkü güçlü bireyler, sağlıklı ailelerde yetişir.